Back online

We zijn terug online na drie dagen afwezigheid. Ik ben vroeger dan middernacht gestart, dus mocht ik gisterenavond de wifi opnieuw opzetten. En ja, ik geef het toe...ik heb anderhalf uurtje gezeurd.

Het experiment was een beetje moeilijker dan gedacht. Vooral de eerste dag had ik het erg moeilijk om de gsm te laten liggen. Best een saai ding zo zonder internet eigelijk en zeggen dat we er vroeger alleen mee konden bellen en smssen.

Vooral whatsapp én pinterest werden enorm gemist. En in veel mindere mate dan gedacht facebook. Na het opzetten van de wifi viel me onmiddellijk op hoeveel emails ik wel niet krijg die ik uit gewoonte delete zonder te lezen. Ik hield me deze voormiddag dus lekker bezig om me van verschillende mailbrieven uit te schrijven en zo al iets meer rust te krijgen in mijn emailverkeer.

Voor de rest heb ik geleerd dat ik niet elke keer moet kijken op mijn gsm als ik het bekende "ping" hoor van een bericht of mail. Mensen die me dringend nodig hebben, zullen wel opbellen.

Ik kan het iedereen wel eens aanraden om de detox te volgen en wie weet komt er nog meer positiefs naar boven voor jezelf dan voor mij. Ik heb de kerstdagen wel heel bewust meegemaakt zonder enige afleiding en kon me dus volledig focussen op het vieren samen met mensen die ik graag zie!

Social media detox

De kogel is door de kerk...vanaf middernacht zal ik 3 dagen niet op social media te bespeuren zijn. Drie dagen dat ik niet alleen geen facebook, twitter, pinterest,...zal bekijken, maar ook drie dagen geen whatsapp (groot probleem want zwaar verslaafd).

Om me niet in verleiding te brengen, zal ik geen wifi of 4G aanzetten. Dit wil zeggen dat als mensen me willen bereiken in de komende dagen ze me gewoon moeten bellen of een sms sturen (me volledig van de GSM ontdoen voor een paar dagen gaat me nog net een brugje te ver).

Benieuwd wat dit experiment me zal bijleren. Ik hou jullie up-to-date!

Rendier- en kerstboomkoekjes

Naar jaarlijkse traditie, bakte ik dit weekend weer een lekkere bokaal kerstkoekjes bij elkaar én ik kreeg daarbij hulp deze keer.

Bij de potten Nutella, zaten leuke koekjesuitstekers en na rondjes te hebben uitgestoken uit het deeg, konden de koekjes hiermee versierd worden.

Seppe vond het in ieder geval heel leuk om te doen (en om ze daarna te proeven)!

Sinds vorig jaar, geven we ook een klein zakje koekjes bij het kerstkaartje van de buren. Een klein gebaar, maar erg geapprecieerd.

Oh ja, en enkele speciale koekjes voor het Nutella-monster dat hier bij ons woont konden niet ontbreken.

Vrolijk kerstfeest iedereen!

Een roze hertje voor kleine Esmée

Zes weekjes vroeger dan voorzien werd prinses Esmée geboren. De mini-pruts had niet zoveel zin om te wachten tot 25 december om de grote wereld te komen ontdekken. Na twee en een halve weekjes aan te sterken op de dienst neonatale mocht de sterke kleine meid al naar huis.

Ik werd dus op snelheid gepakt, want het cadeautje was helemaal nog niet klaar! Bij mijn eerste bezoekje ging ik dus langs met een gekocht tenu'ke voor prematuurtjes (want wie is daar nu op voorzien?), een snoezig lichtje van A little lovely company en wat zachte knuffeltjes én voor het eerste zorgde ik ook voor kraamkost! Mme Zsazsa heeft ons dat weer goed geleerd want als je nog aan het herstellen bent van een zware bevalling en de hele tijd tussen huis en ziekenhuis moet pendelen, heb je niet echt veel zin om te staan koken.

De stof voor het speeltapijt/boxkleed lag wel al een tijdje klaar en dus kon ik snel in actie schieten. Mijn vriendin was grote fan van het speeltapijt dat ik voor Seppe gemaakt had en daarom was de keuze voor de paneelstof van bambiblauw snel gemaakt.

Ik koos voor het hertje omdat die op een roze achtergrond afgebeeld staat (voor mama Femke kan het niet roze genoeg zijn) én in de tuin lopen ook enkele schattige bambi's. Ik combineerde met een ander roze stofje van dezelfde webshop om tot dit fijne resultaat te komen.

De binnenkant werd lekker zacht gemaakt door een groot stuk fiberfill op rol. Deze zette ik vast rondom het paneeltje zodat deze niet teveel kan verschuiven.

De foto's zijn wat aan de donkere kant (leve de winter zullen we dan maar denken), maar ik ben ervan overtuigd dat kleine Esmée veel geniet zal hebben van haar zachte tapijtje.

Looking forward to March

Genieten van de tweede zwangerschap is veel moeilijker dan de eerste keer. De dankbaarheid en verwondering is even groot, maar met een peuter van 21 maandjes in huis is het lekker druk. Er worden niet zoveel fotootjes genomen van de groeiende buik zoals dat 2 jaar geleden het geval was, maar we kijken met evenveel spanning uit naar maart 2017!

Het mooiste aan die tweede zwangerschap is dat je samen met je kindje kan uitkijken naar de komst van broertje/zusje. We zijn hier relatief vroeg begonnen met het vertellen over de baby in mama's buik, samen boekjes lezen over "grote broer" en "wat zit er in je buik mama?" en nu de buik alleen maar groter en groter aan het worden is, groeit Seppe zijn interesse voor dat kleine mensje meer en meer.

Kusjes geven, mama's buik helpen insmeren en het oortje te luisteren leggen om elk geluidje dat de baby ook maar zou kunnen maken te registreren. GENIETEN!

Scandinavië boven deze kerst

De Sint is het land uit en dan mogen we stilletjes aan kerst en oudejaar beginnen denken. Dit jaar staat er bij ons geen kerstboom, de tipi neemt zijn plaats in. Het versieren van een volledige boom met een zwangere buik die in de weg zit is toch niet al te praktisch.

Ik ging voor een minimalistische, scandinavische kersttak. En hoewel de meeste kerstgoeroe's dit waarschijnlijk heiligschennis vinden, zijn wij er heel tevreden mee. Nog wat happy lights, kleine decoraties hier en daar en 's avonds een overdaad aan theelichtjes en het is hier best gezellig hoor, écht wel kerstelfjes!

Twee jaar geleden begon ik ook een collectie aan te leggen van kersthoptimisten. De collectie is dit jaar uitgebreid met een grote hoptimist (jaja, we zijn fan van al dat scandinavisch spul) en met een leuke stolp staan ze ook onmiddellijk mooi uitgestald.

Nog eentje bovenaan de houten kerstboom die verder nog werd gedecoreerd met wat beeldjes en kerstballen en wij zijn best tevreden. Tijd om de pakjes te gaan kopen en onder onze kersttak te leggen.

Geniet van de gezellige dagen mét of zonder grote kerstboom.

Een tipi van de Sint

Een tipi in 30 etappes...zo kan ik mijn laatste projectje omschrijven. Met babybuikje nummer 2 en veel rust werd het elke avond een klein beetje naaien. Zo duurde het wel even voor de tipi in elkaar zat, maar net op tijd voor "pakjesavond". (Ja, de Sint kwam hier een beetje vroeger op bezoek!)

Staat hij volledig mooi perfect rechtop zoals het zou moeten? Neen, echt wel niet, maar ik ben best trots op hoe hij geworden is en de fonkeling in Seppe's oogjes als hij in en uit zijn "huisje" klimt, daar doe je het toch allemaal voor als mama.

Hoewel ik niet voor een goedkoop stofje ging van bij IKEA zoals de meesten, valt deze tipi nog steeds veel goedkoper uit dan de exemplaren die je online en in talloze babywinkels kan vinden de laatste tijd.

Het stofje is Triangle black&white van B*Inspired by Poppy en kocht ik een hele poos geleden bij Stoffen van Leuven. Aangezien ik een metertje tekort kwam, bestelde ik nog wat extra bij stoffen-online waardoor ik voldoende over had om ook nog een zacht speelmatje te maken om in de tipi te leggen.

De opening kreeg handige lintjes mee om de tipi open te houden, maar onze kleine man lijkt op zijn privacy gesteld te zijn want hij wil de gordijntjes liever 'toe' zoals hij dat zo mooi kan zeggen.

Naast het zachte speelmatje mochten fluffy kussentjes niet ontbreken. Ik maakte er twee in dezelfde stof als de tipi en twee in een écht tipi-style stofje (Saponi black&white eveneens van Poppy).

De schoentjes werden hier gisteren naar traditie gezet....een mooie tekening, worteltjes, suikerklontjes, een glaasje water voor de Sint en een pintje bier voor zwarte piet. Naast de schoentjes voor Seppe werden ook die van mijn broer zijn kindjes gezet én dat vond Seppe nog niet voldoende want hij kwam prompt tevoorschijn met een de loopschoen van papa. Had die weer even geluk!

Dank u Sinterklaasje!

(Voor wie de tipi zelf wil maken, volgde ik de tutorial van Madame Toertjes)

Welkom Sint & Piet!

De mooiste periode van het jaar komt er weer aan. Ja, de lente en zomermaanden zijn top, maar december staat toch ook hoog bovenaan mijn lijstje. Het Sinterklaasfeest, de gezellige kerstmarkten, kerstbomen versieren, kaarsjes overal,...en spetterend afsluiten met oudejaar.

Het Sinterklaasfeest werd hier in Zottegem al heel mooi ingezet gisteren met de Sinterklaasparade die honderden en honderden kindjes en hun ouders naar onze mooie Egmontstad lokten.

Ook werd gisteren het wereldrecord schoentje zetten verbroken. Het oude record stond op 819 schoentjes....gisteren werden er maar liefsts 1935 schoentjes naar het "Sinterklaaspark" in het centrum van de stad gebracht.

Een kinderfeest op en top dat hopelijk nog heel lang zo'n mooi kinderfeest mag blijven. De snoetjes van die lieve kleine pagadderkes, daarvoor doen we toch allemaal, niet? Onze kleine dreumes van 20 maandjes is in ieder geval grote fan van de Pietjes en spreekt al 2 dagen over niets anders.(superschattig)

(1935 schoentjes, dat ziet er trouwens zo uit)

Twee stoere peters

We zijn ondertussen halfweg de zwangerschap en na 20 weekjes vonden we het hoog tijd om een meter en peter te vragen.

Ik maakte zelf twee kadertjes met Scrabble-blokjes, mini-vlaggetjes en een echootje van onze kleine ukkepuk.

Ons tweede prinsje of prinsesje krijgt geen meter, we besloten 2 stoere peters te kiezen. En ja hoor, ze hebben allebei volmondig "ja" gezegd. Maar zeg nu zelf, wie zou er kunnen weigeren na het krijgen van zo'n mooie kader?

We zijn er in ieder geval zeker van dat ons kindje zal omringd worden met alle liefde die het nodig heeft om te groeien en bloeien tot een prachtige volwassene (maar dat laatste mag echt wel nog een hele poos duren, want oh wat worden ze zo snel groot!)

Dirty thirty...het verslag

De tijd vliegt hier voorbij. Het is ondertussen al 2 weken geleden dat ik mijn 30e verjaardag groots vierde met familie en vrienden erbij.

Aangezien de voorgeschreven rust bij de zwangerschap, liet ik een traiteur komen om te BBQ'en en ook het dessertenbuffet gaf ik voor het eerst volledig uit handen (geen makkelijke opdracht voor mij).

Ik maakte echter wel wat decoratie voor op de tafels (en hier begon ik in de zomer al mee). Het thema was zwart en goud. Ik verzamelde champagneflessen en (met soms heel erg veel moeite) haalde ik er alle etiketten vanaf. Deze flessen spoot ik dan in het goud om daar bloemen in te steken.

Voor bij de aperitief maakte ik zelf kommetjes met modpodge en glitters. De eerste zakten helaas in elkaar wegens niet stevig genoeg en dus kon ik opnieuw aan de slag. Deze keer moffelde ik er wat krantenpapier in en met succes.

De eyecatcher van het feest werd de photobooth. Hoewel er eerst niet zoveel interessse voor was, kreeg men er maar niet genoeg van eens voor de lens gestaan te hebben. Met grappige en leuke foto's als herinnering ten gevolg.

Om de props in te steken, maakte ik ook gebruik van champagneflessen en gouden glitters (voor die extra bling bling).

En dan het dessertenbuffet...eigelijk best wel leuk om allemaal lekkere dingen op je dessert table te toveren zonder zelf uren en uren te staan bakken hebben en een ontplofte keuken achter te laten.

Het werd een heel fijne avond, eentje die ik nog lang zal onthouden!

Thirtysomething

Het is stil hier op de blog, ik weet het. Maar we hebben ondertussen niet stilgezeten hoor! We hadden een maandje geleden immers groot nieuws voor onze familie en vriendenkring en wie beter dan Seppe om het te laten vertellen?

Aangezien de zwangerschap met iets meer bulten verloopt dan de eerste keer (en toen moest ik op 32 weken ook al platliggen), moet ik veel rusten. Tijdens het rusten door, probeer ik zo goed en zo kwaad ik kan mijn 30e verjaardagsfeest te regelen. Jaja, deze week springen we op Tram 3 zoals ze dat noemen.

Veel mensen hebben hier last van, maar ik zou niet weten waarom. Ja, mijn verjaardag zal er anders uitzien dan die 18e of 21e of 25e want toen had ik nog geen kleine peuter ronddribbelen die me op zondagochtend véél te vroeg zal wakker maken. Maar we gaan ervan genieten...en die 3 vooraan maakt me helemaal niet uit! Klaar om te profiteren van die thirtysomething, want ik ben best blij met waar ik sta op mijn 30e: een fijne job, een fantastisch lief (die ik ondertussen al de helft van mijn leven ken), een prachtige zoon én een tweede ukkepuk onderweg. En het grote verschil met die 18e en 21e verjaardag...nu weet ik tenminste (een beetje) wie ik ben, wat ik wil en wat er écht toe doet! "Wijsheid komt met de jaren", zoals het spreekwoord luidt!

Een kaphanddoek voor een klein prinsje

Voor we op vakantie vertrokken, maakte ik nog een grote kaphanddoek voor Seppe. Erg handig na een zwempartijtje en de handdoeken die je kan kopen lijken net altijd dat tikkeltje tekort om hem er volledig te kunnen inwikkelen.

Het is een snel-klaar-projectje en maar goed ook want werken met badstof brengt de nodige pluisjes met zich mee.

De badstof en stof met kroontjes haalde ik bij Stoffen Van Leuven en de tutorial komt van wentiti.

Als god in Frankrijk

Gisteren keerden we huiswaarts van een zonnige en welverdiende vakantie in de Charente-Maritime in Frankrijk. Een weekje weg van de was en de plas, de kookpotten, de aftrekker en de dweil...zalig!

"Het lief" dacht dat het wel aangewezen was om met onze kleine man een tussenstop te maken en uit te slapen. Dat is achteraf gebleken alleen maar positief geweest. Dag 1 was meneertje superactief en vielen de oogjes maar niet dicht op de achterbank. Nieuwe boekjes en speeltjes hielden hem volledig in de ban.

We stopten in Orléans...de stad van Jeanne D'Arc. Een gezellige stad om een wandelingetje in te maken met leuke winkels en uiteraard de cathédrale Sainte-Croix met prachtige glasramen die het leven van de maagd van Orléans uitbeelden.

Na een korte nacht in een doorreishotel, waar Seppe tot zijn groot jolijt met zijn bedje naast ons stond en er niet beter op vond dan de hele tijd kiekeboe te spelen (probeer dan maar eens niet te liggen gieren van het lachen), reisden we via de Loire naar onze eindbestemming Aigrefeuille d'Aunis.

De eerste stop was het Chateau de Chambord, het grootste kasteel aan de Loire. Na een rustige wandeling en verkenning van het domein (we zijn niet in het kasteel geweest omdat dit toch een iets te lange en saaie bedoening zou geweest zijn voor een peuter van 17 maanden), trokken we naar Tours.

Eigelijk alweer een gezellige stad. Niet te heel groot, leuke winkels, leuke steegjes en zoals overal die karakteristieke paardencarrousel.

En toen kwamen we aan in de Grange d'Aunis in Aigrefeuille D'Aunis. Een klein paradijs verscholen achter een ommuring (lekker veilig voor Seppe dus aangezien hij niet van het domein kon) mét een eigen terrasje, grote tuin en verwarmd zwembad.

Dit was voor ons de ideale slaapplaats. Een grote, ruime kamer waar er voldoende plaats was voor het babybedje van Seppe. We kregen een hoge stoel ter beschikking, ververskussen, een wasmachine (wat al eens handig bleek na een klein ongelukje), frigo en microgolfoven.

Seppe gaat elke dag tussen 19u en 19u30 slapen. Om dus in Frankrijk op restaurant te gaan 's avonds is niet echt makkelijk met hem aangezien de restaurants maar openen om 19u. We zijn enkele keren toch gaan eten, maar de andere dagen genoten we van een picknick op ons privéterrasje. Du vin, du pain et du Boursin...als god in Frankrijk!

Ons eerste uitstapje was naar Ile de Ré. Dit is blijkbaar hét vakantie-eiland bij uitstek voor de Franse toeristen in eigen land. Een wandel en fietsparadijs bezaaid met grote zandstranden en enkele "plages sauvages".

De volgende dag waren de weergoden ons in de voormiddag niet zo goed gezind. De regen viel met bakken uit de hemel door een onweer dat over het gebied trok.

Er stond een bezoekje aan La Rochelle op het programma en daar was gelukkig een groot aquarium. Het is er blijkbaar elke dag heel druk, maar door de regen waren er wel meerdere gezinnen die het idee hadden om daar enkele uurtjes door te brengen om niet nat te worden.
Seppe trok zich helemaal niets van de drukte aan en was dolenthousiast bij het zien van alle verschillende soorten visjes. Een geslaagde uitstap!

In de namiddag kwam de zon gelukkig opnieuw piepen en tegen 17u was het best wel weer warm in de zon. Ook La Rochelle is een drukke trekpleister voor toeristen en terecht! Een gezellige havenstad met kleine steegjes, winkels onder passerelletjes, een park met diertjes,...

De volgende dag trokken we onder een stralende zon naar Ile d'Oléron. Onze eerste stop daar was Boyardville waar je Fort Boyard kon zien liggen vanop het zandstrand.

Daarna namen we Le P'tit Train. Een oud treintje dat je naar een van de mooiste stranden brengt die ik ooit gezien heb. Seppe vond het geweldig en bleef de hele rit geboeid rondkijken en schaterde het uit toen de bestuurder "toet toet" deed. Een goeie uitstap om met kindjes te doen en het strand aan het einde van het spoor...wauw!

Het enige jammere aan onze trip was dat onze kleine man heel erg vies en bang was van het zand op zijn voetjes. De zandtafel in onze tuin heeft heel veel succes, maar zand aan de teentjes is een grote afknapper voor Seppe. Gelukkig had mama haar zelfgenaaide picknickdeken bij.

De voorlaatste dag bezochten we Rochefort.  's Ochtends was er een grote markt en daarna gingen we de Hermione bezoeken. "Het lief" is immers erg geïnteresseerd in dit soort schepen. Seppe leek vooral het roer en de kanonnen indrukwekkend te vinden...elk diertje zijn pleziertje!

De laatste dag van onze reis bezochten we Saintes. Een stapje terug in de tijd van de Romeinen.

En zo zit de vakantie er alweer op. We hebben nog enkele daagjes thuis om samen te genieten en er staat nog een tripje naar de Efteling gepland vooraleer we onherroepelijk terug aan het werk moeten. Een deugddoende vakantie waarbij we enorm genoten hebben van de tijd met z'n drietjes in ons eigen coconnetje.