maandag 29 september 2014

Chocolate darlings

Tweede keer goede keer. Ik probeerde dit receptje 2 weken geleden uit. Toen koos ik helaas voor een bakvorm die niet groot genoeg was. Het deeg was dus iets te nat toen het uit de oven kwam en langer in de oven staan was geen optie, want chocolade durft al eens te verbranden.

Gelukkig is het lief een échte 'chocoholic' en raakte een heel groot deel rechtstreeks uit de kom opgegeten.

Perfectionistisch als ik ben, moest het me de volgende keer wel lukken en dus sloeg ik dit weekend opnieuw aan het bakken. Mét groot succes want tijdens de familiebijeenkomst gisteren was alles in een mum van tijd op.
Ingrediënten voor 1 grote cake:
  • 5 eieren
  • 350 g suiker
  • 275 g bloem
  • 3 tl bakpoeder
  • 5 el cacaopoeder
  • een snuifje zout
  • 200 ml water
  • 300 g gesmolten, ongezouten boter
  • 200 g fondantchocolade 70% (zelf geen grote fan van donkere chooclade gebruikte ik gewone melkchocolade)
  • 90 g gerapste kokos
voor de chocolate icing:
  • 200 ml slagroom
  • 2 tl koffie
  • 200 g  fondantchocolade 70% (ook hier gebruikte ik opnieuw melkchocolade)
Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 200°C
  • Klop de eieren en de suiker tot ze licht en luchtig zijn 
  • Roer de droge ingrediënten door elkaar vooraleer ze voorzichtig aan het eiermengsel toe te voegen
  • Voeg het water en de gesmolten boter toe en laat verder mixen tot je een mooi smeuïg deeg krijgt
  • Stort het deeg in een ingevette bakvorm met bakpapier. Opgelet de bakvorm moet groot genoeg zijn. De 2e maal gebruikte ik er een van 40 op 30cm
  • Besprenkel met de in kleine stukjes gesneden chocolade
  • Laat 15 tot 20 min bakken. Als je er een tandenstokertje insteekt moet het nog een klein beetje vochtig zijn
  • Laat de 'cake' afkoelen
  • Breng de slagroom aan de kook en roer er de koffie door
  • Laat lichtjes afkoelen
  • Voeg de fijngehakte chocolade toe en roer tot het gesmolten is
  • Doe de icing op de cake en strooi er de gemalen kokos op
  • Snij in vierkantjes

zaterdag 27 september 2014

Cannelloni met radicchio en kip

Is het door de vermoeidheid van de zwangerschap of door gebrek aan creativiteit...geen enkel excuus kan mijn weinige aanwezigheid hier goedpraten. Hoog tijd om daar verandering in te brengen!

Vorige week probeerde ik een nieuw receptje uit met pasta. Sinds mijn zwangerschap heb ik hier nog meer zin in dan anders, hoewel dat voor mensen die mij kennen eigelijk onmogelijk lijkt.

Ingrediënten:
  • 4 verse lasagnevellen
  • 200 g kipfilet in fijne reepjes gesneden
  • 1 radicchio in fijne reepjes
  • 1 liter bechamelsaus
  • 4 plakjes fontina-kaas (opgelet, niet voor zwangere vrouwen want niet van gepasteuriseerde melk gemaakt!)
  • 50 g parmezaanse kaas
  • 1 fijngesnipperde sjalot
  • 1 el gehakte peterselie
  • 2 el olijfolie
  • 2 el boter
  • peper en zout

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 200°C
  • Kook de lasagnevellen beetgaar in lichtgezouten water. Spoel ze in koud water en laat uitlekken op een keukenhanddoek
  • Fruit het sjalotje in olie en bak de kip mee
  • Doe de radicchio bij de kip en laat 5 minuten zacht stoven. Kruid met peper en zout
  • Leg een vel lasagne op het werkblad en bestrijk de smalle kant met 1 el bechamelsaus. (ik vermoed dat iedereen bechamelsaus kan maken, dus ik geef hier het recept niet mee)
  • Leg een plakje fontina op het lasagnevel en een schep van het radicchiomengsel. 
  • Rol op en leg alle rolletjes naast elkaar in een beboterde ovenschaal
  • Overgiet met de rest van de bechamelsaus en werk af met de parmezaan en de peterselie
  • Bak de cannelloni 20 minuten in de voorverwarmde oven

zaterdag 20 september 2014

Kang Karee Kai

Bijna elke keer we bij de Thaï gaan eten of afhalen op het werk, eet ik Kang Karee Kai, een gele curry met kip en aardappelen.

Hoog tijd om mijn Thaïse favoriet zelf op tafel te proberen toveren.

Ingrediënten:
  • 2 kipfilets
  • 2 eetlepels gele curry pasta
  • 400 ml kokosmelk
  • 1-2 kopjes water
  • 2 aardappelen
  • 1 ajuin
  • 1 pakje vers baby-maïs
  • 1/2e theelepel suiker
  • 1 theelepel vissaus
Bereiding:
  • Snij de ajuin in kleine halve ringetjes, snij de baby-maïs en de kip in bijtklare stukjes. Schil en snij de aardappel en kook ze voor 5 minuten.
  • Open het blik kokosmelk en schep het dikke deel van de creme in de pan. Verwarm de melk op een middelmatig vuurtje tot het pruttelt en voeg de currypasta toe.
  • Voeg de kip toe in de dikke currypast. Laat pruttelen tot de kip gaar is en voeg dan de rest van de kokosmelk en het water toe. Laat koken tot de curry de dikte heeft die je het liefste hebt. Je kan minder of meer water toevoegen naar eigen smaak.
  • Doe de aardappelen, ajuin, baby-maïs bij de kip en laat meekoken tot ze gaar zijn.
  • Kruid bij met vissaus en suiker naar smaak.
  • Je kan het gerechtje dressseren met fijngesneden rode pepertjes en limoenblaadjes. In dit geval heb ik het niet gedaan om dat het lief niet zo'n fan is van té pikant. Serveer met plakrijst.

dinsdag 16 september 2014

Chinees-getinte cadeautjes voor een Chinees-getint huwelijk

Dit weekend trouwde onze vriend Wim met z'n Chinese vriendin Leilei. Dat feestje konden we niet zomaar laten voorbij gaan en dus spraken we met de "bende" af wat we zouden doen.

Het feit dat Leilei uit het Verre Oosten komt, konden we niet zomaar aan ons laten passeren en dus besloten we het in de cadeautjes te verwerken.

We knipten, vouwden, plakten en vulden aan de lopende band "fortune cookies". De veelkleurige, papieren koekjes werden gevuld met geld en (uiteraard) rijst. Daarna werden ze verpakt in kartonnen doosjes die we zelf decoreerden met chinese tekens en onze gelukwensen voor het gelukkige paar.

(leve het internet als voorbeeld voor de Chinese tekens)
Een van de andere vrienden is een meester in het vouwen van origami kraanvogels.  Hij nam dus ook de taak op zich om met een klein groepje volop vogeltjes te vouwen.

Ik maakte met deze kraanvogels, die in het Verre Oosten symbool staan als geluksbrenger, een mobile die ook nog eens extra werd versierd met centjes. 

We wensen jullie een leven vol geluk en liefde Wim en Leilei! Geniet van de wittebroodsweken en het tweede huwelijk in China!

zondag 14 september 2014

La douce France...en een beetje weemoed

De eerste werkweek na een welverdiende vakantie zit er alweer op. En met weemoed denk ik terug aan de mooie tijd die "het lief" en ik beleefden in het zonnige Zuid-Frankrijk. Onze laatste zomervakantie met z'n tweetjes...

Op een regenachtige dag vertrokken we richting onze eerste bestemming "Barjac", een dorpje gelegen op een boogscheut van de Gorges de l'Ardèche. De Route du Soleil bracht ons onderweg echter niet veel zonneschijn.
Bij aankomst in Barjac waren de regenwolken echter verdwenen en konden we toch al even ontspannen aan het zwembad en van een eerste wandelingetje in het dorp.
Onze eerste dag in La douce France, besloten we de route des gorges te volgen. De D290 die ons langs de Gorges de l'Ardèche en z'n mooiste plekjes bracht. Helaas niet vanop het water in een kayak wegens een beginnend bollend buikje, maar prachtig ook vanuit de auto en de mooie stopplekjes langs de route.

In de namiddag bezochten we de Grotte de St Marcel d'Ardeche en genoten we van wat quality-time bij het zwembad.

De volgende dag was het tijd om naar Orange te rijden en de sporen die de oude Romeinen achterlieten te volgen. Maar eerste beklommen we (met de wagen uiteraard) de Mont Ventoux. De mytische berg blijft ontzettend populair bij wielertoeristen en vooral bij de Belgen.
Na de winderige passage op de top, reden we via Chateau-Neuf-Du-Pape, waar we wijndomein Nalys bezochten, naar Orange.  Een bezoekje aan het oud Romeins theater en de plaatselijke avondmarkt bracht onze tweede dag tot een eind.
Op dag 3 stond een ritje naar de Pont du Gard op het programma. We bleven dus in het Romeinse thema. Aan de Pont, hadden we ook nog een bijzondere boodschap voor onze familie en vrienden. En maakten we tijd voor een picknick op mijn zelfgenaaide dekentje.


Na de vin, pain et boursin (zonder de wijn dan in mijn geval), reden we door naar Nîmes. Na een bezoek aan de arena en het maison carrée, gingen we op weg naar onze nieuwe logeerplek: "Aix-en-Provence". Een levendige stad vol met leuke winkeltjes en terrasjes.


De volgende dag gingen we onze inkopen voor de picknick doen op de markt van Apt, de grootste van de Provence.

Daarna gingen we een kijkje nemen in Roussilon, een van 'les plus beaux villages de France' en bekend om zijn okermijnen. We waanden ons even in Red Rocks in de States, maar onze schoenen vonden de wandeling door het okerstof iets minder leuk.




Na dit gezellige dorpje, gingen we naar het volgende: Gordes. Iets mondainer én onmiddellijk ook minder gezellig, maar wel een heel knappe ligging.
Als afsluiter van de dag gingen we nog een kijkje nemen bij de monniken van de Abbaye de Sénanque. Wanneer de lavendel hier in bloei staat, moet alles er nog veel mooier uitzien, maar de paters zitten hier zeker en vast op een mooi plekje.
Op zondag stond Avignon op het programma. Zonder te dansen op de bekende brug, brachten we een bezoek aan de stad die ooit de thuishaven van de paus was.


In de namiddag stond nog een bezoekje aan Les Baux de Provence op het programma. Dit pittoreske dorp op de heuvel is een heel gezellig en charmant plekje om in rond te struinen. Daarna maakten we nog wat tijd voor het zwembad en ontspanning. De rust was meer dan welkom voor mij en de babybuik.


Terwijl in België de kindjes terug de boekentasjes op de rug mochten binden, trokken wij naar de Camargue. De vorige keer dat ik het natuurpark bezocht, kreeg ik helaas de wilde paarden niet te zien. Enkel de arme witte drommels die dienen om toeristen op te laten rondrijden en de illusie te geven dat ze op 'wilde' camarguepaarden hebben gereden.

Ondanks de stevige Mistral die aan 90km/u over de Camarguevlakte blies op de dag van ons bezoekje, besloten we in Saintes-Marie-de-la-Mer een fiets te huren om de Digue de la Mer af te fietsen. Een tochtje van 26 km waar we de flamingo's konden bewonderen en de zoutvlaktes.


Na nog wat the hebben gegrasduind in Saintes-Marie-de-la-Mer en een wandelingetje op het strand besloten we naar Arles te rijden om daar de avond door te brengen.
Een wandeling door de stad, bracht ons bij een gezellig pleintje met veel terrasjes. En zo zat de dag er alweer op.


Tijd om in Aix-en-Provence onze koffers in te pakken en via een tocht door de Gorges du Verdon naar onze laatste slaapplaats "Grasse" te rijden.


Na de prachtige tocht door de Gorges, helaas alweer enkel van op het droge en onze rafttour in het water zien vallende, kwamen we aan in Grasse voor onze laatste twee overnachtingen. En nog een uurtje rust aan het zwembad.
Op onze laatste échte bezoekdag, gingen we naar Monaco en Cannes. Een tocht met de auto door de stadjes van de Côte d'Azur bleek een hachelijke onderneming door de jonge Fransen die op hun scootertjes halsbrekende toeren uithaalden. Gelukkig kwamen we in één stuk aan in het prinsdom Monaco.
Een  hoogtepunt voor het F1-gekke lief die nog nooit in Monaco geweest was. We wandelden door Monte Carlo via het F1circuit en kwamen zo alle bekende plekjes tegen.


Afsluiten deden we in het mondaine Cannes. Bootjes kijken en windowshoppen in de winkels van de grote ontwerpers.


En...op mijn 12 weken eindelijk het eerste unisexkleertje gekocht voor onze kleine spruit. Ik had me voorgenomen om te wachten tot 12 weken en mag dus heel fier zijn dat ik me zo lang heb kunnen bedwingen!

De terugrit naar België werd eerst via de Route Napoleon, die van Cannes naar Grenoble loopt, aangevangen. Na een blik op de keizer was het dan welletjes en tijd om huiswaarts te keren.
En na een eerste week werken, lijkt de vakantie alweer zo lang geleden. Gelukkig kunnen we met veel plezier en leuke herinneringen naar de foto's kijken en zo het zomergevoel nog eventjes vasthouden. En alvast uitkijken naar volgende zomer...voor het eerst met z'n drietjes.