Nu onze kleine man zijn ritme en structuur meer en meer lijkt te vinden, krijg ik al eens de kans om aan een projectje te beginnen. Deze week kroop ik achter de naaimachine om een linnenmand te maken voor op de kamer waar we Seppe verzorgen.
Ik had er enkele mooie gevonden op het internet, maar een linnenmand voor 140€...dat leek me net ietsje teveel als ik het ook zelf kan maken. Ik ging stofjes halen in een nieuw ontdekt winkeltje bij ons in de buurt
lavvie ebbel.
De mand die ik tijdens mijn zoektocht het mooiste vond, was eentje die binnenin afgewerkt was met nepleer. Dat leek me wel praktisch voor rompertjes en slabbetjes waar nog wel eens een restje fruitpap of zo op zou te vinden zijn. Op die manier zou de stof aan de binnenkant niet vol met vlekken komen te zitten.
Ik dacht dat het nepleer eveneens voor de nodige steun zou zorgen, maar vanaf het moment dat de stof geknipt was en ik mocht beginnen naaien, besefte ik dat dit een iets te optimistisch idee was. Op de buitenstof, Origami Oasis van Michael Miller, kwam vlieseline H640 ter versteviging en op het nepleer decovil light.
Dat leek allemaal goed te gaan...tot er moest gekeerd worden. De decovil zorgt er inderdaad voor dat de mand mooi rechtop blijft staan, maar om te keren werd er toch een beetje gezweet.
In ieder geval kan de was van Seppe nu in stijl gedeponeerd worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten