La douce France...en een beetje weemoed

De eerste werkweek na een welverdiende vakantie zit er alweer op. En met weemoed denk ik terug aan de mooie tijd die "het lief" en ik beleefden in het zonnige Zuid-Frankrijk. Onze laatste zomervakantie met z'n tweetjes...

Op een regenachtige dag vertrokken we richting onze eerste bestemming "Barjac", een dorpje gelegen op een boogscheut van de Gorges de l'Ardèche. De Route du Soleil bracht ons onderweg echter niet veel zonneschijn.

Bij aankomst in Barjac waren de regenwolken echter verdwenen en konden we toch al even ontspannen aan het zwembad en van een eerste wandelingetje in het dorp.

Onze eerste dag in La douce France, besloten we de route des gorges te volgen. De D290 die ons langs de Gorges de l'Ardèche en z'n mooiste plekjes bracht. Helaas niet vanop het water in een kayak wegens een beginnend bollend buikje, maar prachtig ook vanuit de auto en de mooie stopplekjes langs de route.

In de namiddag bezochten we de Grotte de St Marcel d'Ardeche en genoten we van wat quality-time bij het zwembad.

De volgende dag was het tijd om naar Orange te rijden en de sporen die de oude Romeinen achterlieten te volgen. Maar eerste beklommen we (met de wagen uiteraard) de Mont Ventoux. De mytische berg blijft ontzettend populair bij wielertoeristen en vooral bij de Belgen.

Na de winderige passage op de top, reden we via Chateau-Neuf-Du-Pape, waar we wijndomein Nalys bezochten, naar Orange.  Een bezoekje aan het oud Romeins theater en de plaatselijke avondmarkt bracht onze tweede dag tot een eind.

Op dag 3 stond een ritje naar de Pont du Gard op het programma. We bleven dus in het Romeinse thema. Aan de Pont, hadden we ook nog een bijzondere boodschap voor onze familie en vrienden. En maakten we tijd voor een picknick op mijn zelfgenaaide dekentje.

Na de vin, pain et boursin (zonder de wijn dan in mijn geval), reden we door naar Nîmes. Na een bezoek aan de arena en het maison carrée, gingen we op weg naar onze nieuwe logeerplek: "Aix-en-Provence". Een levendige stad vol met leuke winkeltjes en terrasjes.

De volgende dag gingen we onze inkopen voor de picknick doen op de markt van Apt, de grootste van de Provence.

Daarna gingen we een kijkje nemen in Roussilon, een van 'les plus beaux villages de France' en bekend om zijn okermijnen. We waanden ons even in Red Rocks in de States, maar onze schoenen vonden de wandeling door het okerstof iets minder leuk.

Na dit gezellige dorpje, gingen we naar het volgende: Gordes. Iets mondainer én onmiddellijk ook minder gezellig, maar wel een heel knappe ligging.

Als afsluiter van de dag gingen we nog een kijkje nemen bij de monniken van de Abbaye de Sénanque. Wanneer de lavendel hier in bloei staat, moet alles er nog veel mooier uitzien, maar de paters zitten hier zeker en vast op een mooi plekje.

Op zondag stond Avignon op het programma. Zonder te dansen op de bekende brug, brachten we een bezoek aan de stad die ooit de thuishaven van de paus was.

In de namiddag stond nog een bezoekje aan Les Baux de Provence op het programma. Dit pittoreske dorp op de heuvel is een heel gezellig en charmant plekje om in rond te struinen. Daarna maakten we nog wat tijd voor het zwembad en ontspanning. De rust was meer dan welkom voor mij en de babybuik.

Terwijl in België de kindjes terug de boekentasjes op de rug mochten binden, trokken wij naar de Camargue. De vorige keer dat ik het natuurpark bezocht, kreeg ik helaas de wilde paarden niet te zien. Enkel de arme witte drommels die dienen om toeristen op te laten rondrijden en de illusie te geven dat ze op 'wilde' camarguepaarden hebben gereden.

Ondanks de stevige Mistral die aan 90km/u over de Camarguevlakte blies op de dag van ons bezoekje, besloten we in Saintes-Marie-de-la-Mer een fiets te huren om de Digue de la Mer af te fietsen. Een tochtje van 26 km waar we de flamingo's konden bewonderen en de zoutvlaktes.

Na nog wat the hebben gegrasduind in Saintes-Marie-de-la-Mer en een wandelingetje op het strand besloten we naar Arles te rijden om daar de avond door te brengen.

Een wandeling door de stad, bracht ons bij een gezellig pleintje met veel terrasjes. En zo zat de dag er alweer op.

Tijd om in Aix-en-Provence onze koffers in te pakken en via een tocht door de Gorges du Verdon naar onze laatste slaapplaats "Grasse" te rijden.

Na de prachtige tocht door de Gorges, helaas alweer enkel van op het droge en onze rafttour in het water zien vallende, kwamen we aan in Grasse voor onze laatste twee overnachtingen. En nog een uurtje rust aan het zwembad.

Op onze laatste échte bezoekdag, gingen we naar Monaco en Cannes. Een tocht met de auto door de stadjes van de Côte d'Azur bleek een hachelijke onderneming door de jonge Fransen die op hun scootertjes halsbrekende toeren uithaalden. Gelukkig kwamen we in één stuk aan in het prinsdom Monaco.

 

Een  hoogtepunt voor het F1-gekke lief die nog nooit in Monaco geweest was. We wandelden door Monte Carlo via het F1circuit en kwamen zo alle bekende plekjes tegen.

Afsluiten deden we in het mondaine Cannes. Bootjes kijken en windowshoppen in de winkels van de grote ontwerpers.

En...op mijn 12 weken eindelijk het eerste unisexkleertje gekocht voor onze kleine spruit. Ik had me voorgenomen om te wachten tot 12 weken en mag dus heel fier zijn dat ik me zo lang heb kunnen bedwingen!

De terugrit naar België werd eerst via de Route Napoleon, die van Cannes naar Grenoble loopt, aangevangen. Na een blik op de keizer was het dan welletjes en tijd om huiswaarts te keren.

En na een eerste week werken, lijkt de vakantie alweer zo lang geleden. Gelukkig kunnen we met veel plezier en leuke herinneringen naar de foto's kijken en zo het zomergevoel nog eventjes vasthouden. En alvast uitkijken naar volgende zomer...voor het eerst met z'n drietjes.