De hele hype van The Hunger Games ging in het begin helemaal aan mij voorbij. De eerste keer dat ik iets over deze boekenreeks hoorde, was toen de film in de bioscoop kwam. Ik vroeg me toen echt af wat er zo interessant kan zijn aan een boek dat gaat over jongeren die elkaar moeten uitmoorden in een jaarlijks spel.
Een halfjaar later, toen de film op dvd uitkwam, kreeg ik hem te zien bij een vriendin. Ik was onmiddellijk geïntrigeerd door het verhaal en besloot de boeken te lezen. Maar van uitstel kwam bijna afstel tot ik enkele weken geleden ziek viel en dus niet veel anders kon doen dan rusten en een beetje lezen.
De drie boeken lezen echt als een trein en graven dieper in het complexe denkpatroon van het hoofdpersonage Katniss. Een dappere, jonge tiener die haar eigen leven op het spel zet voor haar familie, die worstelt met haar gevoelens voor twee geliefden en die telkens opnieuw in een situatie terecht komt waar men gebruik van haar wil maken.
Ik ben blij dat ik mijn sceptische gedachten opzij heb gezet en deze boeken toch een kans heb gegeven, want Suzanne Collins heeft echt een schitterend verhaal uitgewerkt.
Ja ik dacht dat ook :) Ik las ze wel al een goeie 18 maand terug, maar vind die wel erg vlot lezen!
BeantwoordenVerwijderen