Het vraagt heel wat aanpassing zo een kleine baby in huis. Aanpassing en heel veel energie. Of dit enkel ligt aan het feit dat ik nog maar 4,5 week geleden bevallen ben, aan het feit dat ik borstvoeding geef of de 6 weken platliggen voorafgaande aan de bevalling waardoor ik 0,0 conditie over lijk te hebben...geen idee! Ik weet wel dat ik heel erg blij ben dat ik een fantastische mama heb die me uit de nood komt helpen wanneer het nodig is.
Waar ik ook ongelofelijk veel steun aan heb, zijn vriendinnen die recent bevallen zijn. Ervaringen uitwisselen en horen dat het overal wel al eens een dagje minder gaat, elkaar een beetje oppeppen op deze momenten en er samen eens op uit trekken voor een wandeling met de buggy's. Want laat ons hier eerlijk over zijn...mama's moeten elkaar steunen!
We kunnen tegen elkaar al eens onze zorgen en onzekerheden uiten, want elke mama wil alleen maar het beste voor haar kind. De liefde die je hart vult bij het mama worden is met niets te vergelijken. Voor dat kleine mensje, dat in z'n park zo vredig ligt te slapen, zou je alles doen!
Als dit wil zeggen dat we niet elke dag achter het fornuis kunnen staan om een verse, lekkere en vernieuwende maaltijd te bereiden, dat ons huis er niet zo netjes bijligt als voor het mama worden het geval was, onze strijk al eens langer aan de waslijn blijft hangen en we weinig tijd hebben voor onszelf en onze hobby's...dan neem ik dit er graag bij, want op 6 maart hebben "het lief" en ik het mooiste cadeau ooit in onze armen gekregen! Een cadeau dat we al elk moment hebben gekoesterd en dat we voor de rest van ons leven zullen blijven koesteren!
(Foto door "De Fabeltjesfabriek")
schoon gezegd jong :)
BeantwoordenVerwijderen